متیو لیلارد متقاعد شده بود که اگر برای “DWTS” ثبت نام کند، هرگز برنده اسکار نخواهد شد.

دلیلی داره متیو لیلیارد از پوشیدن کفش های رقص خود برای مدت کوتاهی خودداری کرده است رقصیدن با ستاره ها.

این بازیگر 54 ساله گفت بیزینس اینسایدر در یک مصاحبه اخیر که زم، که فیلم او Scooby Doo 2: Monsters Unleashed در سال 2004 که به طور غیرمنتظره ای در با، آفیس ش،ت خورد، این فرصت برای حضور در نمایش واقعی به وجود آمد.

“من قرار بود انجام دهم رقصیدن با ستاره ها. و من اینطور بودم که اگر انجام دهم رقصیدن با ستاره هالیلارد گفت، من هرگز برنده جایزه اسکار نخواهم شد. “اگر انجام دهم رقص با ستاره هامن مشهور می شوم و نه یک بازیگر بزرگ، و واقعاً می خواستم یک بازیگر بزرگ شوم.»

لیلارد، بازیگر نقش شگی در اسکوبی دو فیلم‌ها، فکر می‌،د این نقش او را در مسیری محکم برای دستیابی به شهرت عظیم قرار می‌دهد.

لیلارد گفت: «فکر می‌کردم در 10 سال آینده فیلم شماره 1 باشم. و واقعیت این بود که دقیقا برع، اتفاق افتاد.»

لیلارد در این مصاحبه به یاد می آورد که در آن زمان برای دستیابی به موفقیت شغلی ناامید بود و در طول مسیر فراز و نشیب هایی را پشت سر گذاشت.

او اعتراف کرد: «من درگیر قطعاتی بودم که داشتم می‌گرفتم، گرفتار این انگیزه‌ام برای معروف شدن به نقل‌قول-بی نقل قول بودم. وصله های خوب و بد را پشت سر گذاشته ام. من بی ربط بوده ام و فکر می کنم دیگر هرگز کار نمی کنم.»

لیلارد قبلاً در مورد مشکلات کار در صنعت بازیگری صحبت کرده بود و افکار صریح خود را با ما هفتگی در ژوئن 2022.

«فکر نمی‌کنم بسیاری از بازیگران طبقه کارگر در مورد اینکه چقدر سخت است زنده ماندن از شغلی به شغل دیگر صحبت می‌کنند. من زندگی ام را به گونه ای ساخته ام که بتوانم در برابر افت و خیزهای این صنعت تاب بیاورم. ما. اما برای من، این واقعاً تلاش برای یافتن یک سری نقش است یا وقتی بزرگتر می‌شوم و به نوعی بیشتر و مشخصاً یک شخصیت شخصیتی می‌شوم. فکر می‌کنم همیشه یک بازیگر شخصیت بوده‌ام، اما هر چه بزرگ‌تر می‌شوی، تعداد زیادی از بازیگران نقش‌آفرینی در فیلم‌ها بازیگران 50 ساله شخصیت‌ها نیستند. برایان کرانستون‌های جهان، آن نقش‌هایی که در اوا، دوران حرفه‌ای‌تان یا اوا، سفرتان به نوعی حرفه‌تان را تعریف می‌کنید، چیزی است که فکر می‌کنم هر بازیگری به آن امیدوار است – زن یا مرد.

او ادامه داد: «این لحظات را گاهی اوقات به جایی می‌رسی که واقعاً می‌تو، عمل کنی. خیلی از آن وارد می شود و نقش کوچکی را در اینجا بازی می کند، یا نقش کوچکی را در آنجا. … و اینها عالی هستند. مثلاً اینطوری به خانواده ات غذا می دهی. اما شما همیشه به دنبال چیزی هستید که به ،وان یک بازیگر به شما فشار بیاورد. و وقتی آن را روی صفحه می‌خو،د، می‌گویید: «اوه، خدای من، نمی‌دانم می‌توانم آن را انجام دهم یا نه». … به ،وان یک بازیگر، به ،وان یک مرد، به ،وان یک انسان، این لحظاتی هستند که شما به آنها افتخار می کنید. بنابراین شما فقط می خواهید به کار خود افتخار کنید.”

لیلارد همچنین به سال‌های اولیه‌اش در صنعت کار به‌،وان بازیگر فکر کرد و بینشی درباره ناامنی‌های ناشی از آن به اشتراک گذاشت.

من به تمام زندگی‌ام به گذشته نگاه می‌کنم و به این لحظاتی که پسر بسیار بامزه‌ای بودم و همیشه احساس ناامنی می‌کردم. فکر می کنم در پایان روز، همیشه احساس می کردم که از بسیاری جهات کافی نیستم.» او اعتراف کرد. “فقط فکر می‌کنم بازیگران زیادی وجود دارد، می‌د،، ترس زیادی در این صنعت وجود دارد. ترس زیادی وجود دارد که شما به اندازه کافی ناز نیستید. تو استعداد کافی نداری تو به اندازه کافی ،ی نیستی و من فقط فکر می کنم هیچ یک از این ترس به درد شما نمی خورد.”